หลายๆคนก็คิดวางแผนกันไปรวมทั้งตัวเราด้วย แต่จะเป็นไปตามนั้นหรือไม่
ก็อีกเรื่องนึง เพราะอะไรๆก็ย่อมเปลี่ยนแปลงได้ เมื่อลองมาคิดดูรุ่นพ่อแม่เราแกก็ไม่ได้วางแผนอะไรนี่คะ แกก็อยู่ของแกมาได้แต่นั่นมันเมื่อก่อนที่ลูกๆจะคอยดูแลพ่อแม่ยามแก่เฒ่า ยุคสมัยนี้มันเปลี่ยนไปแล้ว
บอกตามตรงว่าเวลาอ่านข่าวที่ลูกเอาพ่อแม่แก่ๆไปทิ้ง หรือคนชราอยู่ตามลำพังแล้วหดหู่ กลัวลำบากแบบนั้นค่ะ เลยต้องวางแผนกันหน่อย อีกอย่างเราไม่อยากรบกวนลูกหลานแค่มาเยี่ยมบ้างก็พอแล้ว ไม่อยากให้เป็นภาระเขามากไปกว่านี้

เห็นด้วยว่า พยายามอย่าเป็นหนี้ช่วงใกล้เกษียณ และควรดูแลรักษาสุขภาพตัวเองให้แข็งแรงอยู่เสมอ (อันนี้เราทำประจำนะ)
แต่ก็นั่นแหละอะไรๆก็ไม่แน่นอน ที่จริงเรามีตัวเลือกอยู่สองอย่างในเวลาที่แก่ (หงำเหงือก) ทำไรไม่ไหวคือ

1. หาบ้านคนชรา
2. จ้างคนมาดูแลให้ที่บ้าน

แหะๆ ออพชั่นที่หนึ่งนี้ลืมไปได้เลย หรือใครมีที่ดีๆก็แนะนำได้นะ
แต่ออพชั่นที่สองก็คงหายากเหมือนกัน
เรามีพี่สาวที่สนิทกันมากคนนึงคิดว่าถ้าแก่เฒ่าลงเราจะขอให้เขาย้ายมาอยู่ใกล้ๆกัน จะได้ช่วยกันดูแลยามเจ็บไข้ได้ป่วย

** ขออภัยที่พิมพ์ผิดเยอะมาก ต้องเข้ามาแก้บ่อยๆขนาดยังไม่หงำเหงือกยังขี้หลงขี้ลืม 🙂

1. พยายามเคลียร์เรื่องหนี้สินให้หมดก่อนเกษียณ
   หรือไม่ก็อย่าสร้างหนี้สินเพิ่ม..หรือคิดลงทุนใดๆใกล้ก่อนเกษียณ
2. อย่าคิดว่าจะหารายได้หลังเกษียณด้วยการทำงาน
   เพราะตอนนี้กับตอนนั้น…สมรรถนะต่างกันมาก
3. พยายามออกกำลังกายทุกๆวันเตรียมร่างกายเอาไว้ให้แข็งแรง
   เตรียมรับโรคร้ายต่างๆที่จะตามมา..ยามที่ร่างกายเริ่มอ่อนแอ
4. เตรียมโรงพยาบาลเอาไว้..สำหรับการ เจ็บป่วยกระทันหัน
   เช่นการเบิกจ่ายตรง..กรณีที่เป็นข้าราชการบำนาญ
5. อย่าหวังพึ่งพาใครยามหลังเกษียณ…ยึดอัตตาหิอัตโนนาโถ
   ดีกว่า…5555..เช่น..ขับรถไปโรงพยาบาลเองได้มั้ย..เป็นต้น
6. ถ้าคิดว่าจะเดินทางท่องเที่ยวทั่วโลก….ก็ต้องไม่มีที่ห่วงอยู่ที่บ้าน
   นก แมว หมา ปลา ไก่….สัตว์เลี้ยงแสนรัก..ต้นไม้..ฯลฯ
   จะยกให้ใคร..หรือให้ใครเลี้ยง หมา ถ้ามันไม่ยอมกินอาหาร
   จากคนอื่น…พอเจ้าของจากไป…หมาตายด้วย..55555
7. น่าจะมีอีกแยะ…เอาไว้คิดออกจะมาบอกก่อนตายครับ…ฮิฮิ

เลิกทำงานแล้วจะกลับไปอยู่บ้านสวนตจว.ของเราตอนนี้ล่ะค่ะ ที่กว้างๆ เงียบๆ ป่านนั้นต้นไม้คงโตหมดแล้ว

ไปอยู่ดูแลพ่อแม่  นัดเพื่อนสนิทเดิมๆ ที่อยู่บ้านเดิมไปกินข้าวบ้าง  นัดพี่ๆ น้องๆ มากิน มาเที่ยวกัน ไปเยี่ยมหลานๆ เป็นระยะ นอนเล่น อ่านหนังสือ เล่นเน็ต ทำสวนเล็กๆ น้อยๆ เป็นการออกกำลัง แล้วก็อาจจะทำงานในลักษณะพาร์ทไทม์ คืนประโยชน์ให้สังคมน่ะค่ะ

ไปเที่ยวตจว.หรือตปท. ในลักษณะ slow life  เหมือนฝรั่งที่มาพักปาย เชียงคานเป็นเดือนๆ น่ะค่ะ เดินชมเมือง เที่ยวตลาด  จิบกาแฟ อ่านหนังสือ  อะไรแบบนี้น่ะค่ะ

ไปเดินเล่นในร้านหนังสือ ในห้าง ไปดูหนังเป็นบางเวลา หัดทำงานฝีมือ หัดทำกับข้าว ทำแปลงผักสวนครัว เลี้ยงหมาน้อยกะแมวน้อย ที่ตอนนี้อยากเลี้ยงชมัด แต่งานยุ่ง ไม่เป็นเวลาเอาซะเลย เอาเค้ามาอดตายแน่ๆ ถึงตอนนั้น จะเลี้ยง จะฟัด จะพาวิ่งให้หายอยากเลย

ส่วนเรื่องความมั่นคง งานเรามีบำนาญ มีสวัสดิการค่ารักษาพยาบาลอยู่แล้ว แต่ก็จะลงทุนเพิ่มเติมก่อนเกษียณ เก็บค่าเช่าเพิ่มเติมสำหรับตอนแก่ด้วยค่ะ เพราะแค่เงินบำนาญ คิดว่าตึงมือไปหน่อย

เป็นผู้สูงอายุคุณภาพ  สุขภาพดี  อารมณ์ดี ไม่จู้จี้ ไม่เรื่องมาก มีความสุขกับตัวเองและเผื่อแผ่ความสุขให้คนรอบข้างได้ มีความมั่นคงทางการเงินพอที่จะไม่เป็นภาระใคร และดูแลคนที่เรารักได้ นี่ล่ะค่ะ จุดหมายหลังเกษียณ

อืมมม์   ดูจะมีความสุขมากเลยล่ะ

เห็นด้วยว่า อีกหน่อยคงมีกลุ่มหลังเกษียณในห้องชายคาแน่ๆ จะสมัครเป็นสมาชิกด้วยนะคะ