Comments on: ชาตินี้จะมีบ้านราคากี่ล้าน…ช่วยหน่อยนะนะนะ

By: x-women

x-women — Sun, 31 Oct 2010 18:28:12 +0000

ถ้าคุณเก็บหอมรอมริบ เดือนละหมื่น ผ่อนบ้านหลังเล็กๆ 2-3ล้านได้แน่ค่ะ
บางคนผ่อน 20ปีเขายังไม่ท้อ คุณทำได้แน่นอน
เงินเดือนเท่าไร เราว่าไม่สำคัญ อยู่ที่รู้จักเก็บไหม
เราเงินเดือน 1แสน แต่ไม่มั่นคง และเป็นคนคิดทำโน่นทำนี่ตลอด เอาเงินเดือนไปเล่นหุ้นเสียหลายแล้ว แต่ไม่เข็ด ยังเล่นอยู่
เอาไปทำธุรกิจก็เจ๊ง แถมมีหนี้สินอีก แต่ก็ยังไม่เข็ด เก็บเงินทำใหม่อีก
ตอนนี้ยังไม่รู้จะไปรอดไหม ปัจจุบันเช่าอพาร์ทเมนท์อยู่
ถ้าคุณไม่ใช้ชีวิตเสี่ยงแบบเรา คุณมีเงินไปผ่อนได้แน่ค่ะ

By: Dr.Chan

Dr.Chan — Sun, 31 Oct 2010 17:38:38 +0000

ขออนุญาต จขกท.ตอบ คห.22
ผมเป็นแพทย์ เรียนจบด้วยอุดมการณ์แรงกล้าไปทำงานที่เกาะ1ปี จึงขึ้นมาชายฝั่งต่อ2ปี
แทบไม่มีเงินเหลือเลยเพราะมีแต่รุ่นน้องและเพื่อนไปทั้งเยี่ยมทั้งเที่ยว
เราก็ต้องบริการด้วยน้ำใจเจ้าบ้าน แถมยังต้องเลี้ยงลูกน้องในรพ.อีก
เข้ามาเรียนต่อเฉพาะทางตอนอายุ28-29 ตอนนั้นเงินเดือน9800 คงที่ตลอด5ปี ไม่มีค่าวิชาชีพ แต่แอบยอมอดนอนไปรับจ๊อบตอนดึกตามคลินิกหรือรพ.เวรดึกบ้าง (กลับมาตี5 พอ5:30ก็ต้องรีบไปทำแผลดูคนไข้ต่อเพราะอาจารย์อาวุโสรุ่นเก่าๆมาทำงานกันเช้ามาก อย่างช้าไม่เกิน6:30 งานทุกอย่างต้องเสร็จ)
รวมแล้วก็ได้ราว2.5หมื่นต่อเดือน
ต้องจำกัดใช้เงินวันละ75บาท ทุกวัน
เช้าข้าวแกง15บาท น้ำ5บาท เที่ยงข้าวกล่องกินในห้องผ่าตัด25บาทน้ำฟรี เย็นข้าวมันไก่30บาท น้ำฟรี แบบนี้ทุกวัน อยู่5ปี(จนเพื่อนๆมันไม่ค่อยอยากชวนไปสังสรรค์)
ช่วง5ปีนี้ พอมีเงินเหลือบ้างจากการอดออม เลยผ่อนคอนโด7แสน
ที่ต้องซื้อเพราะแต่งงาน (แฟนเป็นพยาบาลต้องมาหาเราอยู่เรื่อยจาก ตจว.ถ้าไม่แต่งก็เกรงใจฝ่ายหญิง รักเราขนาดนี้) อย่างประหยัดสุด ไม่มีรูปถ่ายในงาน ไม่มีรูปprewedding เชิญแต่คนสนิทจริงๆ (ต้องแอบแต่งเงียบๆเพราะจริงๆอาจาร์ยไม่อยากให้แต่งเพราะการเรียนแพทย์เฉพาะทางต้องทุ่มเทมาก บางครั้งไม่ได้นอนแม้แต่นาทีเดียวติดกัน3วัน มีรุ่นพี่บางคนถึงกับล้มหงายตึงในห้องผ่าตัดก็มี)ผ่อนจนเหลือ2แสน พอเรียนจบก็รับราชการต่อ ก็เอาคอนโดไปรีไฟแนนซ์ได้ทุนมาเปิดคลินิก5แสน สิ่งที่ทำให้มีเงินเหลือจนทุกวันนี้คือทำตามที่อาจารย์ผมสอนก่อนเรียนจบว่า
..ให้ตั้งใจทำงาน ซื่อสัตย์ต่อคนไข้ อย่าโลภ..
จากนั้นทุกสิ่งทุกอย่างที่ดีขึ้นมันก็เข้ามาหาเราเองจากสิ่งที่ตั้งใจทำ
ถึงจุดหักเห เพราะมีคนบีบให้เราออกจากราชการ (จริงๆตั้งใจทำต่อถึงอายุสัก50)ออกจากราชการก็ทำงานแต่ที่คลินิกและโรงพยาบาลเอกชนครับ
หวังว่าคงเป็นกำลังใจให้คนอื่นได้บ้าง แม้ผมจะอยู่ในวิชาชีพที่อาจทำรายได้ดีกว่าสาขาอื่นบ้าง ..แต่สิ่งที่เหมือนกันทุกคนก็คือ อยากได้อะไรก็ต้องตั้งใจจริง..ท่านดาไลลามะมักอำนวยพรว่า "ขอให้ประสบความสำเร็จในสิ่งที่ท่านตั้งใจทำ"..ส่วนท่านคานธีมักสอนว่า จงใช้ชีวิตแบบ "low living high thinking"

By: Pigfarm

Pigfarm — Sun, 31 Oct 2010 08:27:24 +0000

พี่ คห 14 ออกไปทำอาชีพ อะไรครับ

ซื้อบ้าน 16 ล้าน

By: SWEET TOFFY

SWEET TOFFY — Sun, 31 Oct 2010 05:56:02 +0000

เราเริ่มทำงานตอนอายุ 21 เป็นข้าราชการเหมือนกัน ทำงานสุจริต ไม่มีโกงไม่มีใต้โต๊ะ ได้ค่าวิชาชีพน้อยกว่าคุณ ตอนจะซื้อบ้านได้ย้ายมาทำงานอยู่ในหน่วยที่ไม่มีค่าเวรอีกตะหาก ก็ยังมีบ้านของตัวเองได้ เราซื้อบ้านหลังแรกตอนอายุ 25 เป็นบ้านมือสองหลังเล็กๆ แต่ซื้อแล้วก็ไม่ได้อยู่ เพราะมีความจำเป็นต้องไปอยู่ใกล้ที่ทำงานมากๆ เลยต้องไปเช่าอพาร์ทเม้นท์อยู่แทน จะซื้อเลยก็หนักไปเพราะแถวนั้นที่ดินแพงมาก ขนาดคอนโดห้องเล็กกระจิ๋วหลิวยังเกือบ 6 ล้าน จากนั้นอายุ 28 ก็ซื้อบ้านอีกหลังนึง ค่อยๆขยับขยายค่อยๆผ่อนไปค่ะ

สำหรับคุณเราคิดว่าเรื่องมีบ้านเป็นของตัวเองนี่สบายๆค่ะ เพราะยังมีค่าเวรอีก ถ้าใช้จ่ายจากค่าเวร ที่เหลือเก็บไว้ผ่อนบ้านได้ก็ไม่น่ามีัปัญหา จะบ้านใหญ่บ้านเล็กกี่ล้านคงต้องแล้วแต่ความต้องการของคุณ แต่เราเห็นด้วยกับท่านอื่นๆนะคะว่าไม่จำเป็นต้องมีบ้านใหญ่โตเกินไป เพราะภาระในการผ่อน รวมทั้งการทำความสะอาดอาจจะทำให้ขาดความสุข แถมถ้าอยู่คนเดียวหรือสมาชิกในบ้านน้อยๆอาจจะดูเหงาๆวังเวงด้วยค่ะ

By: เจ้าปูนน้อย

เจ้าปูนน้อย — Sun, 31 Oct 2010 05:20:36 +0000

ขอบคุณทุกความคิดเห็นมากๆนะคะ
คือ ที่อยากซื้อบ้าน เพราะอยากให้พ่อกับแม่อยู่บ้านเป็นหลัง
มีสวนเล็กๆในบริเวณบ้านค่ะ พ่อชอบปลูกต้นไม้
(ตอนนี้อยู่ทาวน์เฮ้าส์ พ่อต้องปลูกต้นไม้ในกระถาง เห็นแล้วเลยอยากเป็นลูกที่ดีบ้าง)
แต่เผอิญตัวเองรับราชการ(สัตวแพทย์)ได้เงินเดือนน้อย ไม่เหมือนทำเอกชน
เลยกลัวว่า ชาตินี้จะซื้อบ้านให้พ่อกับแม่ไม่ได้

พออ่านความคิดเห็นของเพื่อนๆแล้ว ก็ยังพอมีหวังค่ะ
ขอบคุณมากๆอีกครั้งนะคะ

By: doctorit

doctorit — Sun, 31 Oct 2010 04:34:42 +0000

เป็นหมอหรือเปล่าครับ ถ้าใช่เรียนเฉพาะทางให้จบก่อน มีหนี้ขณะเรียนต่อนะเครียดนะครับ

ตอนผมอายุเท่าคุณผมก็คิดอย่างนี้ละครับ ไม่ลาออกจากราชการแน่นอน ตอนลาออกรับราชกามา 11 ปี ได้เงินเดือนตอนลาออกประมาณ 12,000 ไม่มีค่าวิชาชีพด้วย เริ่มจากเงินเดือน 3 พันกว่าบาท ค่าเวรวันละ 150 บาท รับค่าเวรมือไม้สั่น(ไม่ใช่ดีใจ อดนอน เหนื่อย จะเป็นลม)

ชีวิตไม่แน่นอนครับ เพิ่งซื้อบ้านเดี่ยวตอนอายุ 47 ปีเองครับ ผ่อนไปเรื่อยๆ ไม่คิดมากครับ ขำขำ

By: Commonlaw

Commonlaw — Sun, 31 Oct 2010 01:35:41 +0000

เอาตัวเองเป็นหลักเข้าไว้นะครับ จขกท

ลองดูว่าผ่อนสบายๆได้ที่เท่าไหร่ ไหวแค่ไหนในแต่ละเดือน จะได้ไม่เครียด

แล้วค่อยมาหาที่พักที่เหมาะสมดีกว่านะครับ

ผมไม่ค่อยมองที่ราคาบ้านมาก่อนนะครับ แต่ผมมองทำเล และสังคมมากกว่าครับ

ซื้อบ้านเหมือนซื้อสังคมเลย โดยเฉพาะ TH นะครับ

ลองตั้งหลักกับทำเลที่ จขกท จะได้ประโยชน์ที่สุด แล้วค่อยมาพิจารณาเรื่องราคา ดีกว่ามั้ยครับ

By: Dr.Chan

Dr.Chan — Sat, 30 Oct 2010 21:15:19 +0000

หากย้อนเวลาได้
ผมขอแค่บ้านหลังเล็กๆ มีของใช้พอควรต่อความจำเป็น มีความอบอุ่น
ทำในสิ่งที่อยากทำเช่นท่องเที่ยวหาประสบการณ์ไปทั่วโลก
อยู่กับคนที่เรารัก ปลูกต้นไม้เฝ้าดูมันเติบโตผลิดอกออกผล มีสติปฏิบัติธรรมตามควรแก่โอกาส
..กว่าจะคิดได้เช่นนี้ ก็ิเลยครึ่งชีวิตมาแล้ว แต่ก็ยังดีที่คิดได้
บางคนแก่แล้ว เงินทองล้นฟ้า ยังดันทุรังดิ้นหนีและต่อสู้สัจจธรรมอยู่เลย

By: ปีจอ

ปีจอ — Sat, 30 Oct 2010 16:56:36 +0000

การมีบ้านขอให้ซื้อแบบมีสติ เพราะเป็นหนี้ระยะยาว
เอาตามความเหมาะสมกับชีวิตเราอยู่แล้วมีความสุข
ทั้งร่างกายและการเงิน

By: เอามั่งดิ

เอามั่งดิ — Sat, 30 Oct 2010 15:03:26 +0000

นกน้อยทำรังแต่พอตัวครับ
อยู่อย่างพอเพียง ตั่งที่ในหลวงได้ทรงตรัสไว้ครับ
บ้านใหญ่แต่อยู่แล้วเครียดไม่มีความสุข มีไปทำไม่ครับ