ทำไมต้องปักธงว่าสามีจะไม่อยู่  สามีไม่อยู่เพราะเขาไม่รักดี หรือเราไม่ดี ยังไงก็น่าจะแก้ไขได้นะครับ รักแบบห่างๆ ปิดตาข้างนึงก็ยังดี

แต่ว่า มนุษย์เป็นสัตว์สังคมนะ  ถ้าต้องอยู่คนเดียวจริงๆ อยู่ได้แต่ลำบากนะ เราทนได้รึเปล่า

กรณีไม่มีเงิน ดูข่าวหัวค่ำช่อง 7 ดิ ลูกเต้าไม่มาเลย พ่อแม่แก่ๆไม่มีคนจ้างทำงาน  เงินทองก็หมดไปกับการรักษาตัว  เตี้ยอุ้มคล่อม เพื่อนบ้านช่วยบ้าง แต่ก็มีระยะห่าง คงมาดูตลอดเวลาไม่ได้หรอก

ถึงจะมีเงินแต่ไม่มีครอบครัว  ไม่มีญาติ  ก็อาจซึมเศร้าเหมือนกันนะ  เพราะไม่รู้จะอยู่เพื่อใคร  ตายก็ได้ไม่ตายก็ได้  หมดไปวันๆ เหมือนฝรั่งบางคน  สุดท้ายต้องหาพวกเอเซียไปอยู่ด้วย

แต่บางคนเขาก็มีเป้าบางอย่างเหมือนกัน  อย่างแถวบ้านเขาไปวัดบ่อยมาก  เหมือนกับจะให้สำเร็จอะไรสักอย่าง

แต่ทำไม่ต้อง 50 ด้วยหละครับ

แล้วตอนแก่กว่านั้นหละ ทำไมไม่นึกถึง เพราะความจริงตอนอายุ 50 คงไม่มีอารัยน่าห่วงเท่าไร ยังเดินได้ ช่วยเหลือตัวเองได้

แต่ถ้าแก่ตัวไปมากว่านั้นสิ ที่น่าคิด

ไม่ใช่เรื่องน่าอายหรอกครับ

บางคนมีลูก ไม่ดีปวดตับมากกว่าอีก

เอาเด็กมาเลี้ยง โตไม่รู้จะเป็นยังไง อย่าเลย

ถ้าหมู่บ้านมี กิจกรรม น่าออกไปสังคม ครับ คบค้าไว้

แม่ผม ออกไป สนาม หมู่บ้านทุกวัน มีคนแก่ๆออกมา เม้าท์กัน มีทั้งสาวแก่ สาวม้าย ผัวตาย ผัวหย่า  คุยกันสนุก หาอะไรมากินกัน

ต้องเข้าใจว่ามนุษย์เป็นสัตว์สังคม อยู่คนเดียวนานๆจะเหงา และถ้าทนไม่ไหวก็อาจจะประกาศหาคู่ทางมาลัยเสี่ยงรักฉบับวันอาทิตย์นะ อิอิอิ

ส่วนเรื่องรับเด็กมาเลี้ยง ไม่แนะนำเลยค่ะ เป็นภาระอันใหญ่หลวง เกินไปยิ่งเราไม่ได้ให้กำเนิดมาเอง เราจะสามารถรับแรงกดดันที่จะเกิดขึ้นในอนาคตได้เหรอค่ะ เอาน้องหมา น้องแมว มาเลี้ยงดีกว่า น่ารัก น่าเอ็นดูมากๆ รับรองไม่เหงาแน่นอน

เป็นภาระให้ใคร ตอนนี้เก็บเงิน ผ่อนบ้าน ดูแลสุขภาพตัวเอง มีความสุขดี

เวลาอยู่บ้าน (บ้านเดี่ยว) ก็ตัดหญ้าเอง ดูแลต้นไม้ ทำความสะอาดบ้าน

ดูทีวี สบายดีค่ะ

ตอนนี้ต้องอยู่บ้านหลังนี้คนเดียว เพราะ ญาติ พี่น้อง หลานๆ
จำเป็นต้องไปอยู่ที่อื่นบ้าง เพราะการงาน

บ้านเป็นบ้านมรดก..ชื่อเรา

มีบำนาญ

เลี้ยงหมาสองตัว  
ตัวผู้ เป็น Amarican Pit Bull Terrier
ตัวเมีย…ชิสุห์
มีกลุ่มคนรักหมา(ก็ในห้องจตุจักรนี่แหละค่ะ)
ชวนกันพาหมาเที่ยวเท่าที่โอกาสจะอำนวย

มีเพื่อนบ้านที่ดีขนาบข้าง

มีความสุขดีค่ะ

แต่บางครั้ง ก็หวัง และรอ การรวมกลุ่มกันในหมู่ญาติ เหมือนกัน