ก็ยังสบายๆ + มีเงินเก็บเหลือเผื่อฉุกเฉินด้วยครับ ^^’

สมัยก่อน ผมก็ิคิดว่าทำรังแต่พอตัว ซื้อทาวเฮ้าท์ หลังจากเริ่มทำงานมาได้สาม-สี่ปี เงินเดือน หมื่นสองพันบาท ผ่อนบ้านสี่พันห้าผ่อนรถอีกหกพัน กู้สวัดิดการบริษัททั้งหมด(ทำอยู่ไฟแนนส์) กินอยู่แบบประหยัด โบนัสออกไม่เคยได้ใช้ ก็โปะไปเรื่อยๆ ผ่อนอยู่เจ็ดแปดปี ไฟแนนส์ล้ม ได้เงินกองทุนเลี้ยงชีพมาก็ปิดตัดสดทั้งบ้านทั้งรถ เงินสดหมดตัว ตกงานสองคนผัวเมีย แต่มีบ้านมีรถ เหลือหนี้ค่าหุ้นที่บริษัทใจดีแจกให้พนักงานกู้อีก2คน ล้านเศษๆ เลยเป็น NPL  black list ในเครดิตบูโรตามระเบียบทั้งสามีภริยา ก้มหน้า ก้มตาทำมาหากิน หนักเอาเบาสู้ งานสุจริตอะไรก็ทำหมด สองปีเก็บเงินใช้หนี้ได้หมด ไม่ต้องขึ้นศาล

ทำงานหนัก รายได้เพิ่มเป็นเงาตามตัว กู้ซื้อบ้านใหม่เป็นบ้านเดียว 4.7ล้าน คราวนี้ มีเงินสด 2ล้าน แต่กู้ไปก่อน 5 ล้าน กันเงิน 2 ล้านไว้สภาพคล่องและตกแต่ง เลือกดอกเบี้ย 0% 6 เดือน 1% 6เดือนถัดมา และ3% สองปี พอปีที่ 4 ลอยตัว MLR-0.75 แต่ถึงปีที่ 4 ผมก็มีเงินไปปิดหนี้ทั้งหมด ก่อนธนาคารจะคิดอัตราลอยตัว นี่เป็นวิธีประหยัดเงินวิธีหนึ่งครับ

หลังจากผ่านมาสองปี  มีเงินเก็บก้อนใหม่และขายบ้านทาวเฮ้าท์เก่า(ขาดทุน)ได้ ก็เล็งคอนโดหรูห้องละ6ล้านต่อ กู้ 5 ล้านเหมือนเดิม กันเงินสดไว้ 3 ล้านเหมือนเดิม กะว่ารอบนี้คงจะผ่อนซัก 5-6 ปี พอ(ทำกู้ 30 ปี) เพราะค่าใช้จ่ายเรื่องลูกๆ ก็เพิ่มขึ้นพอควร ประหยัดๆๆ+ขยันๆๆ ครับ แต่พูดได้คำเดียว เหนี่อยshipห.ย ครับ นี่ซื้อเพราะว่างแผนเกษียณในอีก 15 ปีข้างหน้าแล้ว 🙂

ผ่านไปได้ 6 เดือน แทบไม่ต้องไปไหนครับ จะเที่ยวหรือทำอะไรต้องคิดตลอด ตอนนี้รอโปรดอกถูกปีแรกหมดไปก่อน ว่าจะเอาเงินสดไปโป๊ะสัก 50% ของราคาบ้าน น่าจะสบายขึ้นหน่อยครับ

ปล. ถ้าเงินเดือนเพิ่มอีกสัก 10% น่าจะสบายกว่านี้

บ้านผม 1.72 ล้าน ผ่อนมา 4 ปี ตอนนี้เหลือ 1.5 ล้าน ผ่อนเดือนละ 12K
ตอนนี้รายได้รวม 50K เป็นเงินเดือน 42K และ รายได้ค่าเช่าบ้าน 8K
สิ้นปีนี้ได้โบนัสซัก 5 เดือนไปปิดค่างวดรถก็คงเบาตัวขึ้นอีกหน่อย
โชคดีที่ไม่มีภาระอะไรให้กังวล ไม่มีลูก เมีย พ่อ-แม่ใช้สวัสดิการบำนาญรัฐ…

สู้ ๆครับ ทุกๆท่านซักวันอิสระภาพจะเป็นของเรา

คิดเล่นๆ ว่ากู้ล้านนึง ดอกล้านนึง  <== ( อันนี้แปรผันได้ )

ทำใจไม่ได้ซักที…