ขอเล่าให้ฟัง  ที่ร้านที่ผม มีหุ้นอยู่ด้วย
ผู้จัดการก้อมีหุ้นอยู่ในร้าน เธออายุเจ็ดสิบแล้ว
เธอมีหลานสะใภ้คนหนึ่ง อายุ สี่สิบ
หลานคนนี้ เรียนจบ ป.4 มีลูกสองคน กำลังเรียนหนังสือ

เธอจำใจต้องมาทำงานที่ร้าน
มาช่วยงานเป็นคนกวาดพื้น และสาระพัดเบ๊
เงินเดือนสี่พันกว่าบาท ทางร้านเลี้ยงอาหารกลางวัน
และมีเงินช่วยค่าครองชีพให้พอประทัง
ดีว่าอยู่ต่างจังหวัด  และสามีเธอทำงานเป็นลูกจ้าง องค์กรท้องถิ่น
ทำให้พอเลี้ยงลูกได้ อย่างจำกัดจำเขี่ย

ทุกวัน ตั้งแต่เปิดร้าน ไปถึงเวลาปิดร้านผู้จัดการ เรียกใช้เธอ
ราวกับ เป็นทาสมาสามชั่วโคร-ตระ

เธอถูกดุด่าว่ากล่าวด้วยสำเนียง ตะคอก ด้วยสีหน้าราวกับยักษ์มาร
เป็นเวลาสิบกว่าปี  ผมเห็นแล้ว ก้อรู้อยู่ว่า ไม่เหมาะ
ได้บอกผู้จัดการไปว่า พี่ครับเราเป็นนายควรห่วงใยลูกน้องนะ
ผู้จัดการก็พูดว่า ช่วยไม่ได้ มันเจือกโง่เอง ทำผิดอะไรได้ซ้ำๆ บ่อยๆ

ที่ถูกด่าให้จมดินนี่ ก้อเพราะมันผิดเห็นๆ ไม่ด่าแล้วมันจะทำอีก

คนเรานั้น ถ้าขาดความมั่นใจ แล้วเจ้านายสั่งงานไม่เคลียร์
พอกำลังทำอยู่  แล้วโดนเจ้านายดุอีก รับประกัน ผลงาน
ออกมาห่วยทุกคนครับ ไม่ว่าใคร ผม ก็เป็น คุณก้อเป็น

ช่วงนั้นผมได้แต่ถอนใจ ด้วยผมทำอะไรได้น้อยมาก
ผมไม่ได้มีบทบาทอะไรในร้านนนี้
แล้วมาสามปีก่อน ทางหุ้นส่วนคนอื่นๆ ได้มาบอกให้เข้ามาช่วยดูงานให้หน่อย
จึงเป็นโอกาสที่ผม จะได้ช่วยเธอแล้ว

ด้วยผู้จัดการสาวโสด อายุใกล้ร้อย จะตะคอกแม่บ้านคนนี้ตลอดเวลา
โดยเฉพาะต่อหน้าลูกค้า

ผมจึงทำทุกอย่างเพื่อให้ ผู้จัดการพ้นไปเสียจากร้าน
จากการพยายามมาสามปีเต็มๆ  ผู้จัดการก้อพ้นไป

วันนี้ แม่บ้านประจำร้านเธอดูมีความสุขมาก
หน้าตายิ้มแย้มแจ่มใส
ลูกค้าเข้ามาก็แปลกใจ ว่าที่นี่ ไม่เล่นงิ้วกันแล้วเหรอ
เห็นเล่นงิ้วกันทุกบ่อย  เป็นเวลาร่วมสิบปี

มาวันนี้ ผู้จัดการโรงงิ้วหายไปไหน 555 +

By: น้าพร
Since: 26 ก.ค. 55 23:55:08

ส่วนแม่บ้านเพียงทำความสะอาดให้เรียบร้อย
ทำงานตามสั่งให้ครบ ถือว่า เป็นแม่บ้านที่ดี
ไม่ต้องรับผิดชอบอะไรมากมาย

เธอเป็นคนซื่อ หลายครั้งบางเรื่องอาจเกือบเซ่อ

ผมเลือกที่จะเขี่ยผู้จัดการแล้ว เก็บแม่บ้านไว้
ไม่ใช่ความชื่อ ไม่ใช่อายุมาก ไม่ใช่ความรับผิดชอบ

ที่ผมเขี่ยผู้จัดการออกไปนั้น มีเหตุผลเดียว
ผมไม่ต้องการทำงานกับคน ที่มองคนเป็นHมา
ไม่ให้เกียรติเพื่อนมนุษย์ด้วยกัน  หากผมทำงานร่วมกับผู้จัดการคนนี้
ลูกค้าคงจะเห็นว่าผมเป็นคนแบบเดียวกับเธอเป็นแน่
ซึ่งแท้จริงแล้ว ผมตรงข้ามกับเธออย่างสิ้นเชิง  

ก็เท่านั้น ตรงๆ ง่ายๆ

By: น้าพร
Since: 27 ก.ค. 55 00:03:16

By: ttttt
Since: 25 ก.ค. 55 12:43:26

By: Kk
Since: 25 ก.ค. 55 11:31:58

เพื่อนบ้าน สามีเป็นเจ้าของบริษัทเล็กๆ ได้ภรรยาสาว วัยเอ๊าะ เพิ่งมีลูกสาวคนโตสักห้าขวบ
มีน้องชายขวบครึ่ง และ หกเดือน ตามมาติดๆ

สามีนิสัยคุยโว รัก ตามใจลูกสาวมาก ชี้ดาว ชี้เดือน
ภรรยา นิสัย ไม่เจือจุนผู้อื่น เอาตัวเองเป็นที่ตั้ง
ชอบเอาลูกไปฝากคนโน้น คนนี้เลี้ยง ตัวเองนอนเงียบอยู่ในบ้าน

พี่เลี้ยงเด็กลาออกเป็นว่าเล่น เพราะภรรยาเกลือเรียกพี่

ตกเย็น ลูกสาวจะไปยืนเรียกหน้าบ้านคนโน้น คนนี้ ให้มาเล่นกับตัวเอง
ถ้าใครไม่ตามใจ ก็จะร้องโวยวาย พ่อแม่เค้ามา เป็นปัญหาอีก
ส่วนใหญ่ แม่ไม่ดูแลลูก ปล่อยปล่ะละเลย เพราะต้องดูลูกเล็กๆอีกสองคน แต่มีพี่เลี้ยงนะ

ชาวบ้านเริ่มเบื่อ ปิดบ้านไม่ให้เด็กคนพี่เข้า เพราะเข้าไปก็มีปัญหา
เด็กไม่สบาย เป็นไข้ ก็ไม่หาหมอ บอกว่า เป็นเอง ก็หายเอง
ตอนพวกเค้าเล็กๆ ไม่เห็นต้องหาหมอ กินยาเลย

อย่า…เผือก ทำนองนั้น ลูก Ku เก่งซะอย่าง

สงสารเด็ก โตขึ้น จะเป็นเช่นไรหนอ

By: ลั่นทมเขาหลวง
Since: 25 ก.ค. 55 10:34:01

อย่าพึ่งท้อนะคะ สู้ๆ

By: baleine
Since: 24 ก.ค. 55 23:07:26

คนบางคน พูดอย่างไรเขาก็ไม่ฟังค่ะ เราว่าเป็นที่พื้นฐานการศึกษา และการถูกเลี้่ยงดูมาทำให้เขาเป็นแบบนั้น จนยากจะแก้ไข

หลายสิบปีก่อน เราเคยเจอเหตุการณ์ เด็กซึ่งมีศักดิ์เป็นหลานคนหนึ่งของเรา เด็กคนนี้เคยอาศัยอยู่บ้านเราตั้งแต่เกิด จนอายุประมาณ 9 ขวบ ก่อนพ่อแม่เด็กแยกครอบครัวออกไปมีบ้านของตัวเอง  วันหนึ่งช่วงปิดเทอมมีญาติพี่น้องพาหลานๆ อีกฝ่ายมาพักที่บ้าน เด็กก็มาเล่นกัน ตามประสาญาติสนิท จนค่ำ เด็กอยากจะนอนที่บ้านเพราะมีเพื่อนเยอะ และถือว่าบ้านหลังนี้ ที่ตัวเองเคยอยู่ตั้งแต่เกิด  แต่แม่เขาไม่ยอม จะเอาตัวกลับบ้านที่อยู่ไม่ไกลกัน เด็กไม่อยากกลับ ขอร้องอย่างไรแม่เขาก็ไม่ยอม (ตอนเด็กๆหลานจะพูดเพราะมาก เป็นคนมีเหตุผล เพราะอยุ่บ้านเรา เรากับพ่อแม่จะสอนตลอด ตอนเด็กพูดขอร้องแม่เขา พูดจาด้วยเหตุด้วยผลมากทำนอง นานๆญาติๆจะมาสักทีขอนอนสักคืน แล้วบ้านนี้ก็บ้านที่เขาเคยอยู่ตั้งแต่เกิด พรุ่งนี้จะยอมกลับบ้านแต่เช้า ฯลฯ )  แม่เขาไม่ฟัง เอาเข็มขัดเส้นเบ้อเริ่มเท่าฝ่ามือฟาดเด็ก  เหมือนหมูเหมือนหมา เป็นสิบๆครั้ง

   เราและพี่น้องคนอื่นๆห้าม ไม่ให้ตีเด็กเขาก็ไม่ฟัง ยิ่งห้ามเขายิ่งฟาดลูกเขาต่อหน้าพวกเรา  พี่สาวที่เข้าไปห้ามโดนลูกหลงด้วย  จนเรา กับพี่สาว น้ำตาไหลด้วยความสงสารหลาน  และบอกให้หลานกลับไปกับแม่เขา ตอนนั้นเรายังเด็กด้วย ไม่กล้าทำอะไรมาก ได้แต่ห้าม แต่ทำอะไรไม่ได้ เพราะเขาเป็นแม่  ทุกคนพูดให้เหตุผลขอร้องอย่างไรเขาก็ไม่ฟัง คืนนั้นพวกเราทุกคนนอนไม่หลับ ได้แต่สงสารหลาน

  ทุกวันนี้ เขาไม่ได้ตีลูกแต่ ด่าว่าลูกหยาบๆคายๆ ต่อหน้าลูกน้อง ทุกวันจนติดนิสัย ถ้าไม่ได้ดังใจ บางครั้งก็ด่า เหมือนพูดเล่น แต่คงติดนิสัย ทั้งๆที่ลูกตัวเองโตแล้ว และกำลังเรียนระดับมหาวิทยาลัย (ลูกน้องกับลูกค้าเขา มาพูดกับเรา ว่า เขาไม่สมควรด่าลูกแล้ว คงอยากให้เราไปบอก…เพราะเห็นว่าเขามีศักดิ์เป็นน้องสะใภ้  เพราะจะทำให้ลูกน้องไม่นับถือลูกเขาถ้าต่อไปต้องมาคุมลูกน้อง แ่ต่เราไม่กล้าไปยุ่งกับเขาเพราะรู้ว่าถ้าพูดไป เขาจะยิ่งประชด )

ญาติๆทุกคนได้แต่ส่ายหัว แต่ไม่กล้าเข้าไปยุ่งมาก กับการเลี้ยงลูกของเขา ได้แต่คอยดูอยู่ห่างๆ เพราะครอบครัวเราปกติไม่เคยมีใครพูดคำหยาบ และพ่อกับแม่ก็ไม่เคยตีลูกๆเลย ถ้าทำผิด จะใช้เหตุผลมาว่ากล่าวตักเตื่อนมากกว่า

By: panmai
Since: 25 ก.ค. 55 02:18:29

By: แอ๊บแบ๊ว
Since: 24 ก.ค. 55 21:42:25

สำหรับป้าคนจิตใจหยาบกระด้าง เมื่อคุณยืนความอ่อนละมุนให้ เขารับไม่ได้หรอกค่ะ จิตมันหยาบเกินไปที่จะขัดเกลา คนทุกคนมีโอกาสที่จะได้ทำดี คิดดี เป็นกรรมดีแต่ตัว แต่บางคนเขาเลือกที่จะทำกรรมชั่วต่อไป

สำหรับหลานเขากำลังใช้กรรมอยู่มั๊งคะ

By: Toom-bs
Since: 24 ก.ค. 55 22:53:12

เหมือนไปเจอไฟกำลังไหม้ เอาไม้ไปเขี่ย ๆ เพราะอยากให้ไฟดับ แต่ผลคือไม้นั้นกลายเป็นเชื้อเพลิงทำให้ไฟลุกมากขึ้น

แล้วคิดยังไงกันต่อล่ะ อืมม ไฟมันก็ไหม้ของมันเป็นปกติ ตรูไม่น่าเอาไม้ใส่เข้าไปเลย ปล่อยให้ไฟไหม้ไปเรื่อย ๆ ก็ดีแล้ว จขกท. คิดแบบนี้หรือเปล่า

By: บ้านฉัน
Since: 24 ก.ค. 55 22:33:33