ประเด็นหลักๆ โดยไม่ต้องคำนึงถึงกฏหมายหรือระเบียบใดๆ คือ ความเป็นระเบียบเรียบร้อย

ตรงนั้น ไม่ใช่ว่า ถ้ามีของขายแล้วจะเดินไม่ได้ มันพอเดินได้
เพียงแต่เราต้องคำนวณ และคำนึงถึงโอกาสในทุกๆ สถานการณ์
เช่น หากเป็นเวลาคนมาเดินซื้อของกันเยอะ การโจรกรรมก็เกิดขึ้นได้ง่ายกว่าเดิม แน่นอนว่า เกิดเหตุโจรกรรม กับเอาใจพ่อค้าแม่ค้า เป็นใครก็ต้องคำนึงถึงคนส่วนใหญ่อยู่แล้วทั้งนั้น ถ้าเกิดเหตุการณ์นี้บ่อยๆ ใครจะอยากเดิน
และจะกระทบต่อร้านค้าที่เช่าในสยามแสควร์

ที่พูดอย่างนี้ไม่ใช่ว่าจะไม่เห็นใจคนยากคนจน
แต่อย่าลืมว่า คนเราเลือกได้
ไม่เลือกมาเดินสยาม เพราะเห็นว่าของแพง ก็เิดินเปิดท้ายธรรมดาดิ
แม่ค้า เขาขายที่สยามไม่ได้ ก็ขายที่อื่นก็ได้

จริงๆ ปัญหาก็ไม่ได้ใหญ่โตอะไร เพียงแต่เราอย่ามองอะไรให้แคบนักเลย
ยอมรับ และปรับเปลี่ยนบ้าง เพื่อประโยชน์ส่วนรวม

บอกตรง ผมก็ซื้อนะ แต่ไปบางทีแถบจะไม่มีที่ให้เดิน กลายเป็นว่า เราต้องเสี่ยงตาย เพราะเดินบนทางเท้าฟุตบาท บ่ได้ ต้องลงไปเดินบนถนน

แต่ผลประโยชน์ไปตกกับคนบางกลุ่มที่ไม่ใช่สาธารณะแทน

แบบนี้ถึงจะถูกเหรอ

จ่ายค่าต๋งถูกๆ ตั้งร้านขายบนฟุตบาธ ขายดิบขายดี
จ่ายค่าห้องแพงๆ เปิดร้านในที่ตนเอง ไม่เดือดร้อนคนอื่น

ถนัดกันนักเรื่องไม่ดีๆ เนี่ย

ไม่น่าเื่ชื่อว่า อายุ 43 จริงๆ

จุฬาไม่ใช่ของสาธารณะประโยชน์ คุณจะไปสนใจทำไมว่าเค้าได้เท่าไหร่

เหมือนที่ผมบอกแหละ ที่ดินบ้านคุณเมื่อก่อนก็เป็นของหลวง

ผมขอไปขายของหน้าบ้านคุณได้ัมั้ย ขอเอาขยะไปทิ้งหน้าบ้านคุณได้ัมั้ย

ส่วนพวกขายของที่คุณสงสารนั้น เอาเข้าจริงฐานะก็ไม่ได้จนอะไรมากมาย บางคนเป็นนักศึกษา แม่ค้ามีรถส่วนบุคคล ทำไมถึงเช่าที่ให้มันเป็นกิจเป็นการอย่างที่ชาวบ้านเค้าทำไม่ได้หล่ะ? แล้วคนที่เค้าขายของเช่าที่ถูกต้อง แล้วต้องเสียภาษีให้รัฐ กับพวกที่แผงลอยจ่ายส่วยให้เทศกิจ แต่ภาษีไม่เสีย ไม่เห็นแก่ตัวกว่าหรือ? ทำอะไรก็ให้ถูกต้องหน่อยสิ มันก็เป็นเรื่องธรรมดาที่จุฬาเค้าต้องออกมาจัดการ เพราะจุฬาก็ได้ประโยชน์จากคนขายในสยาม แล้วอยู่มา ข้างในขายไม่ได้ เพราะคนซื้อข้างนอกหมด เพราะต้นทุนต่ำเนื่องจากไม่เสียค่าเช่าที่ มันแฟร์สำหรับแม่ค้าข้างในมั้ยครับ? ประชาชนเองถ้าคุณคิดว่ามันแพงมากนัก ก็ไปหาที่มันถูกกว่าสิ สะพานพุทธ จตุจักร หรือที่ไหนก็ตามที่คุณคิดว่ามันถูก ไม่มีใครไปผูกมัดคุณนี่ครับว่าต้องที่สยาม จุฬาเค้าเป็นเจ้าของที่ย่อมมีสิทธิ์เด็ดขาดทุกประการ